Mariusz Wawrów: Tak naprawdę sam nie wiem, choć się nad tym zastanawiałem. Zdarzyła nam się słaba runda jesienna, w zimie popracowaliśmy naprawdę solidnie i wróciło to wszystko do jakiejś normalności. Gdybyśmy zdobyli w tamtej rundzie jakieś sześć, osiem punktów więcej, to w tabeli wyglądałoby zdecydowanie lepiej. O tym zaważyły przegrane mecze z ostatnią i przedostatnią drużyną.

 

Wydaje mi się, że to wszystko działo się w głowach. Czasami padają jakieś slogany z ust kibiców, że a to zespół był nieprzygotowany, a to że fizycznie źle wyglądał. Skoro wygrywa się z Koroną, wygrywa się z Witnicą, a równocześnie przegrywa się mecze z teoretycznie słabszymi drużynami, to mnie te argumenty nie przekonują. Wszystko działo się w psychice.

 

Tak, zdecydowanie. Wiadomo, że nie mogę wymagać od chłopaków, żeby byli na każdym treningu, bo to liga amatorska, mają pracę, rodzinę itd. Ale mimo wszystko twierdzę, że byli dobrze przygotowani do trudów sezonu. Dobrze przepracowana zima dała efekt punktowy. Na pewno bolą mnie szczególnie dwa przegrane spotkania z ostatnimi drużynami, gdybyśmy wygrali nie byłoby takiego stresu w ostatnich kolejkach.

 

Dokładnie, ja sam siedziałem na stadionie w Krośnie Odrzańskim i oczom nie wierzyłem, jak mój zespół potrafi grać pod dużą presją, w stresie. Spodziewałem się, że na sto procent Korona wygra swój mecz, zdarzył się cud. My zagraliśmy bardzo dobry mecz.

Wystawiłem ten sam skład, co na przykład w Skwierzynie. Tyle, że tym razem wreszcie wszystko zadziałało jak należy, z moich podopiecznych zeszło ciśnienie. Nie wiem, może to jest jakieś fatum, nawet w okręgówce kiedy graliśmy z zespołami z dołu tabeli to czasami nam się nie wiodło. Oby to się skończyło w przyszłym sezonie.

 

Na dzień dzisiejszy najważniejsze jest dla nas walne zebranie, które odbędzie się 9 lipca. Na dzień dzisiejszy ja jestem trenerem, ale wszystko rozstrzygnie się po zebraniu. Kiedy wybrane zostaną nowe władze, moja osoba może się komuś nie spodobać. Oczywiście rozmawiałem już z paroma chłopakami o możliwości przyjścia do nas, na razie nie chcę ujawniać nazwisk. Dzisiaj powiem, a za chwilę może mnie tutaj nie być, to bez sensu. Będziemy musieli się wzmocnić, tym bardziej, że odchodzi od nas prawdopodobnie Winiarski, także Rogowicz wyjeżdża na studia, nie wiem co będzie się działo z Kumiszczą, który skręcił nieszczęśliwie staw skokowy, Kazimierski jest po operacji, przeszedł zabieg stopy. Trzy, cztery znaczące nazwiska są potrzebne.

 

Cóż, mieliśmy dwa dni temu spotkanie zarządu i nie oszukujmy się, jesteśmy jednym z biedniejszych klubów w IV lidze. Wszyscy nas chwalą, że z takim budżetem potrafimy się zorganizować i zespół utrzymać, a w poprzednim sezonie zająć nawet trzecie miejsce. Jasne, że przydałoby się nieco więcej grosza. Jesteśmy fenomenem pod tym kątem, że u nas zawodnicy nie mają stypendiów, kiedy ktoś o tym słyszy, mówi że to niemożliwe. Jaki cel? Utrzymanie się w IV lidze, bo mogliśmy historycznie awansować do III ligi, ale co by się stało z tym klubem gdyby wszedł, spadł i po prostu automatycznie się rozsypał. Mogliśmy skończyć jak MKS Nowe Miasteczko.

 

Pracuję z orlikami i widzę w nich bardzo duży potencjał. Jeden z nich, Kacper Konsewicz, jest w kadrze województwa. Mam mniejszy kontakt z zawodnikami, którzy już teraz wchodzą do seniorskiej piłki, ale z mojego rozeznania wynika, że dla tych szesnastolatków trenujących u nas w juniorach progi czwartoligowe są na razie za wysokie. To za duży przeskok. Ewenementami byli Patryk Winiarski i Arek Łuczyński, który wyjechał do szkółki do Chorzowa. Mamy fajną młodzież, ale takich piłkarzy jak na razie się nie dochowaliśmy. Potrzeba ciężkiej pracy, a wszyscy wiemy jak teraz młodzież się prowadzi.

 

Niestety nie, a wszyscy wiemy, że piłka nożna jest takim sportem, że na boisku trochę potu zostawić trzeba.

 

źródło: Tygodnik Krąg